Σα βγεις στον πηγαιμό για τη Δονούσα.

Σα βγεις στον πηγαιμό για τη ∆ονούσα, δεν εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος. Ο υδάτινος δρόμος της είναι πράγματι μακρύς.

Ευτυχώς για τους ταξιδευτές και δυστυχώς για τους τουρίστες, ο δρόμος για τη ∆ονούσα, είναι και μακρύς και συνήθως τρικυμισμένος. Το«σμαράγδι των Κυκλάδων» όπως την αποκαλούν οι θαλασσοβίωτοι μικρονησιώτες, βρίσκεται στη μέση του Αρχιπελάγους, απομονωμένο από τις υπόλοιπες Κυκλάδες, στα σύνορα Αιγαίου και Ικάριου πελάγους, περιβεβλημένο από σκοπέλους που καθιστούν δύσκολη την προσέγγισή του. Σκοπέλους πραγματικούς. Θαλασσόβραχα ατάκτως ερριμμένα μεσοπέλαγα, που πάνω τους σκάνε κύματα ανημέρευτα. Σκοπέλους αλληγορικούς, η έλλειψη εμπορικού ενδιαφέροντος να εξυπηρετηθεί ακτοπλοϊκά και η αδιαφορία ιθυνόντων να προβληθεί όπως αξίζει, συνθήκες που την καθιστούν νησί άγονης «επικοινωνιακής» γραμμής. Και σκοπέλους προσωπικούς. Η άγνοια, ο δισταγμός, η αναβλητικότητα του ταξιδιώτη να επιλέξει να την επισκεφτεί, όπως και άλλα μικρά και άσημα νησιά του Αρχιπελάγους που δε διαλαλούν τα κάλλη του.

Όμως, όσοι επιθυμούν να ζήσουν τον προσωπικό τους αναχωρητισμό, βρίσκουν το δρόμο στο χάρτη, προσπερνούν σκοπέλους, κλείνουν αυτιά σε σειρήνες κοσμικών νησιών, απορυθμίζουν την πυξίδα τους που δείχνει πάντα τον βορρά και τελικά οδηγούνται ανατολικά των Κυκλάδων. Στο νησί που δονείται από αέρες και φουσκοθαλασσιές, στην ατίθαση ∆ονούσα της αιγαιοπελαγίτικης πολυνησίας των Μικρών Κυκλάδων.

Αυτοί, δε, που την επισκέπτονται ξανά και ξανά, οι μυημένοι στην απροσποίητη ομορφιά της, εύχονται απλά να μην υπήρχε δρόμος επιστροφής. Φανατικοί επισκέπτες, flaneurs που δεν τους ενδιαφέρουν κοσμικότητες και πολυτέλειες, ελεύθεροι κατασκηνωτές με ακόμα πιο ελεύθερο πνεύμα, επιζητούν εμπειρίες και ξεκινούν την περιπλάνηση τους στις Μικρές Κυκλάδες με αφετηρία την πιο «άγρια Κυκλάδα», τη ∆ενούσα, πίνοντας «αλμυρό νερό» στ' όνομα της για να δηλώσουν πίστη σε αυτήν.

Στη ∆ονούσα πηγαίνεις για να δώσεις άφεση αμαρτιών στον ίδιο τον εαυτό σου, να βιώσεις την εσωτερικότητα σου όπως εσύ την ορίζεις και να κάνεις επανεκκίνηση με προορισμό για εκεί που θεωρείς ότι βρίσκεται η ουσία της ύπαρξης σου.

Οι μέρες του θέρους στο νησί είναι μεγάλες ή τουλάχιστον μοιάζουν μεγαλύτερες από αυτές της πόλης. Ο χρόνος κυλά βραδύτερα, σεβόμενος τους ρυθμούς ενός τόπου που δε βιάζεται, που ξέρει τιι σημαίνει υπομονή, που έχει μάθει να περιμένει. Να περιμένει τα μποφόρια να πέσουν για να δέσει το πλοίο της γραμμής. Να περιμένει τις σοροκάδες να κοπάσουν για να βγουν τα καΐκια για ψάρεμα. Να περιμένει το γιατρό ή το δάσκαλο να διοριστεί για να γιατρευτούν οι ηλικιωμένοι και να μορφωθούν τα λιγοστά παιδιά του. Να περιμένει τους εφήμερους περιηγητές, τους αναχωρητές της ζωής, να το επισκεφτούν το καλοκαίρι για να γεμίσουν τις κρυμμένες ακροθαλασσιές και τα ζωγραφιστά σοκάκια του.

Ούτε και ο ήλιος βιάζεται να βασιλέψει, παρότι είναι κουρασμένος από τα μεγάλα ταξίδια του την ημέρα και τη λιγοστή ξεκούραση του τα βράδια. Σύμμαχος των πολύγλωσσων επισκεπτών του νησιού που ανασυντάσσουν δυνάμεις ξαπλωμένοι σε παραλίες σχεδόν ιδιωτικές, τους χαρίζει φως υπέρλαμπρο για να αποταμιεύουν στις αποθήκες των κύτταρων τους, βιταμίνη για όταν θα πρέπει να κλειστούν μέσα σε αφιλόξενα τσιμεντένια κουτιά τεσσάρων τοίχων. Τους προσφέρει αφειδώς οξυγόνο για να συσσωρεύσουν στα πνευμόνια τους, απόθεμα για τις γκρίζες μέρες και τις μαύρες νύχτες που θα νιώθουν ότι πνίγονται σε ωκεανούς προβλημάτων.

Οι επισκέπτες του θέρους βουτούν για ώρες το βλέμμα τους στο απέραντο γαλάζιο. Το ιώδιο του θεραπεύει τα μάτια τους από τη σύγχρονη αρρώστια της «οπτικής μικρότητας των οθονών» που έχει προσβάλει την καθημερινότητά τους. Είναι το βλέμμα, που με συνοδοιπόρο το νου, διαπλέουν υδάτινα μονοπάτια και φτάνουν ως εκεί που η θάλασσα φιλιέται με τον ουρανό και γίνονται ένα. Μοναδικά εμπόδια τους οι όγκοι του συμπλέγματος των τριών ακατοίκητων νήσων Μάκαρες και ακόμα πιο πέρα, της Νάξου, της Αμοργού, του Πάνω Κουφονησιού, μέχρι και της Ικαρίας, που προσομοιάζει με φάντασμα στον πελαγίσιο ορίζοντα.

Μοιάζουν ανέμελοι και σκεπτικοί συνάμα οι παραθεριστές. Ανέμελοι, όντας σε απόσταση ασφαλείας από την τοξική καθημερινότητα τους και σκεπτικοί μπρος στην απόκοσμη, αδάμαστη ομορφιά που αντικρίζουν ατενίζοντας τον κυανό ορίζοντα. Ίσως αναρωτιούνται πόσες αλμυρές σταγόνες έχει απορροφήσει το ηλιοκαμένο δέρμα τους. Ίσως μετρούν τις μέρες που απομένουν μέχρι το γυρισμό τους στο κλεινόν άστυ. Ίσως πάλι εξασκούνται σε κάτι πιο απλό, αλλά ζωτικό: να αδειάζουν το μυαλό και να γεμίζουν την καρδιά.

Εξάλλου, δε θέλει πολλά ο επισκέπτης της ∆ονούσας για να δικαιολογήσει την εφήμερη παρουσία τους εκεί. Το μυαλό επιζητά ταξίδι; και η καρδιά θάλασσα. Ταξίδια από εκείνα που τα πραγματοποιείς από ανάγκη να αλλάξεις ιδέες και όχι μέρος (Hippolyte Taine). Και θάλασσες που ξεπλένουν παραλείψεις, λάθη και μικρότητές. Θάλασσες ικανές να ανασύρουν από το βυθό του απύθμενου εγώ μας, έρωτες και πάθη για όσα εκούσια ή ακούσια απολέσουμε, μπλεγμένοι σε γρανάζια επιβίωσης, κι ας ήταν πολύτιμα. Στη ∆ονούσα πηγαίνεις για να δώσεις άφεση αμαρτιών στον ίδιο τον εαυτό σου, να βιώσεις την εσωτερικότητα σου όπως εσύ την ορίζεις και να κάνεις επανεκκίνηση με προορισμό για εκεί που θεωρείς ότι βρίσκεται η ουσία της ύπαρξης σου. Αναβάπτιση.

Ο αρχαίος μύθος θέλει τον ερωτευμένο ∆ιόνυσο να μεταφέρει την αγαπημένη του Αριάδνη από τη Νάξο στην Δονούσα, για να μην τη βρει ο Θησέας. Νιώθω ότι οι φαινομενικά αταίριαστοι επισκέπτες, έρχονται υποταγμένοι από μια μοίρα αρχέγονη για να πράξουν το ίδιο. Να κρύψουν εδώ ό,τι πιο πολύτιμο και αγαπημένο έχουν. Να κρύψουν έρωτες, φιλίες, οικογένειες, να μην τις αγγίξει η λαίλαπα του άναρχου τουρισμού και δεν τους επιτρέψει να βιώσουν τις ιερές ημέρες των διακοπών τους με τη γαλήνη και την τέρψη που επιζητούν σαν οξυγόνο.

Αυτή είναι η ∆ονούσα. Χωρίς φκιασίδια και στολίσματα. Με ξωκλήσια κάτασπρα που ξεχειλίζουν προσευχές. Με μουσικές λαούτου και λύρας που κάνουν τους θαλασσοθρεμμένους νησιώτες να ξεχωρίζουν ακόμα και χορεύοντας, αφού οι μύτες των ποδιών τους ίσα που πατάνε στο έδαφος. Γιοι και κόρες του ελληνικού φωτός και του θαλασσινού αγέρα, ώρες-ώρες μοιάζουν περισσότερο να πετούν και λιγότερο να χορεύουν, με την καρδιά τους πιότερο, παρά με τα πόδια τους. Με βράχια ταπεινά και κοφτερά σαν κυματοθραύστες, να σταματούν την επέλαση της τεχνολογίας και της αλλοτρίωσης. Με πανηγύρια αυτοσχέδια δίπλα στο λιλιπούτειο λιμάνι της, εκεί που κάθε μέρα, με μποφόρια ή ακόμα και με απογοητευτικό, δένει ο θρυλικός Σκοπελίτης, η πλωτή γέφυρα επικοινωνίας των Μικρών Κυκλάδων.

Με γάτες περισσότερες από κατοίκους (150 κάτοικοι και 250 γάτες, σύμφωνα με το «∆ονούσα Cats project»), που τα πρωινά λιάζονται νωχελικά υπό το ενάερο, μαργαριταρένιο φως του ηλίου και τα μεσάνυχτα κοιμούνται υπό την σεληνιακή άλω. Με θάλασσες που ξεπλένουν κρίματα. Με συρματόσχοινα στα μπαλκόνια, που πάνω τους αντί για μπουγάδες κρέμονται χταπόδια που στεγνώνουν κάτω από ηλιόχρυσες ακτίνες. Με χρώματα εξωπραγματικά εκτυφλωτικά -σμαραγδί, γαλάζιο, τιρκουάζ, κυανό, βαθύ μπλε- να βάφουν ύδωρ και αέρα και να σε αναγκάζουν να αναρωτηθείς μαγνητισμένος «Θεέ μου τί μπλε ξόδευσες για να μη σε βλέπουμε;» (Οδυσσέας Ελύτης).

Όσοι επιλέγουν να επισκεφτούν τη ∆ονούσα θέτουν εαυτόν σε μια οικιοθελή αυτο-ομηρία, που μοιάζει σα να μη θέλουν να έχει τελειωμό. Για αυτούς που αυτοεξορίζονται από την κοσμική θλίψη των μεγάλων νησιών, η ∆ονούσα αποτελεί μια βίγλα πελαγίσια απ' όπου ατενίζουν το γαλάζιο της θάλασσας -αυτό που εμπνέει τους ποιητές- και γοητεύονται από τα θέλγητρα της. Μάγισσα ∆ονούσα. Έτσι ονόμασαν και τη λάντζα που σε μεταφέρει στο ερημητήριο των Μάκαρων και στις απρόσιτες παραλίες της, που αγέρωχα βράχια κρατούν κρυμμένες από τα αδηφάγα μάτια των πολλών, δώρο μόνο για τα εξασκημένα μάτια των λίγων.

∆υστυχώς, όμως, λέξεις και περιγραφές δε σου επιτρέπουν να ακούσεις τον παφλασμό των κυμάτων και τα λαούτα του πανηγυριού ή να μυρίσεις το νυχτολούλουδο και την ρίγανη. Και δυστυχώς, επίσης, τα όσα νιώθεις περαστικός από το νησί αυτό, δε μπορούν να καταμετρηθούν. Το άπειρο, όπως η θάλασσα, όπως ο ουρανός, δε μετριούνται. Όλα τα άλλα, σε αυτόν τον τόπο τον ανόθευτο και περήφανο, είτε είναι άχρηστα, είτε περισσεύουν.

Κι όταν έρχεται η ώρα να αποχαιρετίσεις τη ∆ονούσα την ατίθαση, πληρώνεις το εισιτήριο της επιστροφής σου με μια υπόσχεση: να ξαναγυρίσεις. Και οδεύοντας το δρόμο της επιστροφής, γεμάτος απ' όσα βίωσες, στο κατάστρωμα του Σκοπελίτη που σε γυρνάει στην προσωπική σου πραγματικότητα, καταμεσής του αρχιπελάγους, συνειδητοποιείς ότι μαζί με τις βαλίτσες σου, κουβαλάς σα φυλακτό τα λόγια του ποιητή:

«...Απ' το πολύ που κοιτάξαμε τη θάλασσα, 
τους ανθρώπους
και την καρδιά μας,
τα μάτια μας γέμισαν αύριο...»
(Γιάννης Ρίτσος)

Φωτεινή Χατζηευστρατίου

Χωρίς τέλος το θρίλερ της ΝΕΛ

Ένα νέο θρίλερ βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες ημέρες γύρω από την πολύπαθη και de facto χρεοκοπημένη ναυτιλιακή ΝΕΛ. 

Συγκεκριμένα όπως αναφέρουν πληροφορίες εκδόθηκε εντολή κατάσχεσης εξαιτίας χρεών της ΝΕΛ σε προμηθευτή της για ένα από τα πλέον γνωστά πλοία της εταιρείας, το περίφημο Αίολος Κεντέρης, το οποίο βρίσκεται στην Αγκούστα της Σικελίας.

Το πλοίο σημειώνεται ότι έχει ναυλωθεί σε τρίτη εταιρεία η οποία για να το λειτουργήσει πραγματοποιεί εργασίες επισκευής. Ωστόσο μόλις ο πιστωτής της ΝΕΛ αντελήφθη ότι το πλοίο βρισκόταν στη Σικελία προχώρησε στην έκδοση διαταγής πληρωμής, για οφειλή που όπως υποστηρίζει φτάνει τις 260.000 €. Ωστόσο η πλευρά της ΝΕΛ αμφισβητεί το ύψος της οφειλής, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι ο συγκεκριμένος πιστωτής είναι και οφειλέτης, ο οποίος μάλιστα στο πλαίσιο του σχέδιο εξυγίανσης είχε λάβει κάποια χρήματα συμφωνώντας να διαγραφεί μέρος του χρέους.

Σημειώνεται ότι η ΝΕΛ έχει τα χέρια της απόφαση προστασίας για τα πάγιά της στο πλαίσιο του σχεδίου εξυγίανσης που έχει εγκριθεί. Την υπόθεση όπως αναφέρουν πληροφορίες την χειρίζεται ο ναυλωτής του πλοίου, ο οποίος, μετά την ολοκλήρωση των επισκευαστικών εργασιών που βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο, σκοπεύει να δρομολογήσει το πλοίο, που θα συνδέει καθημερινά την Αγκούστα της Σικελίας με τη Μάλτα.

Το πλοίο Αίολος Κεντέρης αποτέλεσε το παρελθόν case study για τη ναυτιλία καθώς όταν ναυπηγήθηκε ήταν ένα από τα πλέον σύγχρονα και γρήγορα πλοία, όντας ταυτόχρονα και εξαιρετικά ενεργοβόρο. Σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία μάλιστα οι τιμές του πετρελαίου είχαν εκτιναχθεί πάνω από τα 100 δολάρια το βαρέλι, το πλοίο σε πλήρη ταχύτητα κατανάλωνε 6,5 τόνους πετρέλαιο την ώρα. Εκτός όμως από την υψηλή κατανάλωση αμέσως μόλις ξεκίνησε τα δρομολόγια αντιμετώπισε σοβαρά τεχνικά προβλήματα. Μάλιστα για το θέμα των μηχανικών προβλημάτων η ΝΕΛ είχε βρεθεί σε διαμάχη με τον Γάλλο κατασκευαστή, εξασφαλίζοντας μάλιστα αποζημίωση όχι μόνο για το πλοίο αλλά και για διαφυγόντα κέρδη. Σημειώνεται ότι πλέον στο πλοίο οι μηχανές έχουν αντικατασταθεί από άλλες λιγότερο ενεργοβόρες. 

Ωστόσο η αποζημίωση των Γάλλων δε στάθηκε αρκετή για να διατηρήσει στη ζωή τη ναυτιλιακή, η οποία αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης που έπληξε την επιβατηγό ναυτιλία τα προηγούμενα χρόνια οδηγώντας και άλλες εταιρείες σε αδιέξοδο. Μάλιστα η ΝΕΛ η αντιμετώπισε σοβαρά οικονομικά προβλήματα είχε ζητήσει την αναδιάρθρωση του χρέους της ωστόσο το σχέδιο διάσωσης αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα με αποτέλεσμα η εταιρεία να μην μπορεί να εξασφαλίσει τα απαραίτητα κεφάλαια κίνησης για τη λειτουργία της.

Αποτέλεσμα η ΝΕΛ να κηρυχθεί έκπτωτη από τις άγονες γραμμές που εξυπηρετούσε στο βόρειο Αιγαίο, οι οποίες πέρασαν μετά από διαγωνισμό σε υγιείς ακτοπλοϊκές. Πάντως το γεγονός ότι η εταιρεία προσπαθεί να αξιοποιήσει τα πάγια της δείχνει ότι υπάρχει μια κινητικότητα η οποία πάντως μέχρι στιγμής περιορίζεται σε "bare boat charters” δηλαδή ναυλώσεις πλοίων σε τρίτους χωρίς να υπάρχουν σχέδια για δρομολογήσεις σε ελεύθερες γραμμές. 

Οι διαδικασίες που θα ακολουθήσουν την κατάρρευση της Ηanjin shipping

Κατά την άποψη γνωστού και εξαιρετικά έμπειρου πλοιοκτήτη οι διαδικασίες που θα ακολουθήσουν την πτώχευση της Ηanjin shipping δεν θα είναι διαφορετικές από τις συνήθεις και εξαιρετικά χρονοβόρες όσο και μακροχρόνιες διαδικασίες που ακολουθούν τις πτωχεύσεις κολοσσιαίων εταιρειών.
Αυτό σημαίνει ότι τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας δεν θα «εκποιηθούν» με την ίδια ταχύτητα που ορισμένοι – μάλλον άπειροι δημοσιογράφοι και αναλυτές – ευελπιστούν ότι θα γίνει.
Αν και η εταιρεία διαθέτει μεγάλο αριθμό bulk carriers οι τιμές στα «μικρά» containers φαίνεται να είναι πιο δελεαστικές ακόμα και για πλοιοκτήτες που δεν έχουν μεγάλη ή πρόσφατη εμπειρία στη συγκεκριμένη κατηγορία και αγορά.
Ωστόσο θα μπορούσαν να μπουν στο παιχνίδι προσπαθώντας να διεισδύσουν σε έναν τομέα που ίσως να μην είναι ιδιαίτερα κερδοφόρος αυτή τη στιγμή αλλά εμφανίζει περιθώρια αναπροσαρμογής λόγω της κατάρρευσης της Ηanjin αλλά και των προβλημάτων που παρουσιάζονται σε άλλες παρόμοιες εταιρείες με τεράστια λειτουργικά έξοδα και υπέρογκες δανειακές οφειλές.
Άλλωστε ο τομέας των μικρών πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων εκτιμάται ότι μπορεί να αντέξει στις άσχημες συνθήκες της ναυλαγοράς σε βάθος χρόνου.
Ο κ. Ανδρέας Κόκκινος, Broker της Hellaschart, σε δηλώσεις του στα ΝΧ σημείωσε ότι η Fitch Ratings ήδη προειδοποίησε ότι η αγορά των εμπορευματοκιβωτίων θα πρέπει να αναμένει περισσότερες χρεοκοπίες αλλά και συγχωνεύσεις καθώς και εξαγορές τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μεσοπρόθεσμα.
Επιπρόσθετα ο κ. Κόκκινος εκτιμά ότι οι επιπτώσεις στην αγορά των εμπορευματοκιβωτίων από τις εξελίξεις στην Hanjin, θα εξαρτηθούν από το ποσοστό της χωρητικότητας του στόλου της εταιρείας ο οποίος θα επαναδραστηριοποιηθεί στην αγορά. Βραχυπρόθεσμα, η υπόθεση της Hanjin, έρχεται στην πλέον δραστήρια περίοδο του έτους για την αγορά των εμπορευματοκιβωτίων καθώς ξεκινούν οι παραδόσεις φορτίων εν” όψει της περιόδου των εορτών.
Με τον στόλο της Hanjin να μην είναι σε θέση ακόμα και να προσεγγίσει λιμένες λόγω του φόβου των κατασχέσεων, είναι αρκετά πιθανό να δοθεί βάρος στην αγορά των μικρών και μεσαίων πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων που δραστηριοποιούνται κυρίως στην feeder αγορά σε μία προσπάθεια να ολοκληρωθούν οι αποστολές εμπορευμάτων εγκαίρως και χωρίς προβλήματα, μέχρι το Νοέμβριο» καταλήγει ο κ. Κόκκινος

Τα Δωδεκάνησα πρωταγωνιστούν στην καμπάνια της AEGEAN και της Olympic Air

Η AEGEAN συνεχίζει την ενέργεια «Όλη η Ελλάδα κοντά» αφιερώνοντας όλες τις πτήσεις του δικτύου της αυτόν το μήνα στα Δωδεκάνησα, φέρνοντας τους επιβάτες της λίγο πιο κοντά στην εμπειρία και τις τοπικές γεύσεις αυτών των νησιών, ενώ για όλον το Σεπτέμβρη θα προβάλλονται στις οθόνες των αεροσκαφών της ειδικά βίντεο – αφιερώματα, με πλάνα από τις ομορφιές, την παράδοση, τη γαστρονομία και τους φιλόξενους ανθρώπους των νησιών του νοτιοανατολικού Αιγαίου.
Όλοι οι επιβάτες σε όλες τις πτήσεις εσωτερικού και εξωτερικού μέχρι και τις 30 Σεπτεμβρίου, θα απολαύσουν μια αυθεντική γεύση της γαστρονομικής παράδοσης των Δωδεκανήσων, μέσα από τα προϊόντα τοπικών παραγωγών και συνεταιρισμών, όπως παραδοσιακό μελεκούνι, γευστικές μπάρες με πορτοκάλι ή βρώμη, αλλά και αμυγδαλάτο Λέρου.
Επίσης, όσοι βρεθούν στα Business Lounges της AEGEAN θα έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν τραγανά σαραγλάκια με καρύδι, γλυκό του κουταλιού τοματάκι, σαντουιτσάκια με Κασσιώτικη γραβιέρα και μαντολίνα με σουσάμι πολύσπορο, ενώ θα γευτούν λικέρ κανελάδα και κρασί «Αλώνι» σοδειάς 2015.
Επιπλέον, όσοι ταξιδέψουν Business class θα έχουν την ευκαιρία να κάνουν ένα επιπλέον γευστικό βήμα στη γνωριμία τους με τα Δωδεκάνησα, αφού θα απολαύσουν εκλεκτά μενού από πρωινά δίχτυα με γαρίδες, ψαρικά και σουμάδα σε πληγούρι με αλμυρίκι, αλλά και πετεινό με κοκκινιστές πατάτες και σάλτσα κρέμας μυρωδικών, συνοδευόμενα από λευκό οίνο προέλευσης και παραγωγής Λειψών.
Μπορείτε να δείτε το σχετικό βίντεο της AEGEAN αφιερωμένο στα νησιά: Ρόδος, Κάσος, Χάλκη, Σύμη, Καστελλόριζο, Κάρπαθος εδώ.

Το Speedrunner III αποχαιρετά την Κεφαλονιά

Το πρωί της Παρασκευής 16 Σεπτεμβρίου έχει προγραμματιστεί στο υπουργείο Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής (Αρχηγείο Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής) συνεδρίαση του Συμβουλίου Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών (Σ.Α.Σ.), όπου θα συζητηθούν τα αιτήματα δρομολογίων της τρέχουσας δρομολογιακής περιόδου, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται και τα δρομολόγια Πάτρας-Κεφαλονιάς-Ιθάκης.
Όπως προκύπτει από αυτά αλλά και από την αναζήτηση στις κρατήσεις της Ionian Group, το Speedrunner III, που ξεκίνησε τα δρομολόγιά του προς την Κεφαλονιά τον περασμένο Απρίλιο συνδέοντας σε χρόνο ρεκόρ την αχαϊκή πρωτεύουσα με το μεγαλύτερο νησί του Ιονίου, στις 19 Ιουνίου αποχαιρετά το νησί, καθώς ολοκληρώνεται η ναύλωσή του από την Ionian Group και θα επιστρέψει στην Aegean Speed Lines.
Βέβαια, η Ionian Group θα παραμείνει στην Γραμμή Πάτρα-Σάμη-Πισαετός (Ιθάκη) και το φθινόπωρο με το πλοίο της Mare di Levante.
To «Θάλασσα του Λεβάντε» (F/B Mare di Levante), είναι ναυπηγημένο στην Ιαπωνία από τα ναυπηγεία Jyuko Kochi και αφού έπλευσε για 10 περίπου χρόνια στα μακρινά νερά της Ιαπωνίας ήρθε στο Ιόνιο πριν λίγα χρόνια.