Μεταβολή παρατηρήθηκε στην γενικευμένη απραξία του Νεωρίου, καθώς εχθές το πρωί δεξαμενίστηκε το πρώτο, μετά από πολύ καιρό, πλοίο προς επισκευή, την ίδια στιγμή που σε επίπεδο διοίκησης της επιχείρησης μία παραίτηση αλλάζει τις εσωτερικές ισορροπίες.
Ο ισχυρός άνδρας του Ομίλου Νεώριο, Ν. Ταβουλάρης, γνωστοποίησε την παραίτηση του από το Δ.Σ. της ΝΑΒΙΕΣ, κίνηση που αποκτά τη δική της σημειολογική βαρύτητα.
Η παραίτηση Ταβουλάρη, αφήνει πολλά περιθώρια ερμηνειών, αναλόγως την οπτική της ανάγνωσης που αυτή θα έχει, με αδιαμφισβήτητο όμως το γεγονός πως έχουν ξεκινήσει να εξωτερικεύονται εξελίξεις, πολύ μακράν των αναμενόμενων, με τις συγκεκριμένες όμως πράξεις να φέρουν ένα μερίδιο ανατροπών και εκπλήξεων.
Η συμφωνία αμοιβής
Της διευρυμένης συνάντησης που είχε πραγματοποιηθεί εντός του ναυπηγείου με τους εκπροσώπους της διοίκησης και όλων των πολιτικών, αυτοδιοικητικών, εκκλησιαστικών και επιχειρηματικών φορέων, παρουσία του συνόλου των εργαζομένων στο ναυπηγείου, ακολούθησε την επόμενη ημέρα συνάντηση του προέδρου του Νεωρίου, Γιάννη Στεφάνου και του διευθύνοντος συμβούλου, Κωνσταντίνου Κοκκάλα, με τους εκπροσώπους του Εργοστασιακού Σωματείου, προκειμένου να εξευρεθεί μία κοινά αποδεκτή λύση σε ότι αφορά στην καταβολή μέρους των χρημάτων που επί σειρά μηνών τους οφείλει η επιχείρηση.
Στα δύο διευθυντικά στελέχη ασκήθηκαν έντονες πιέσεις εκ μέρους των εργαζομένων, σχετικά με τις υψηλές οφειλές της εταιρείας προς αυτούς, με τελικό αποτέλεσμα να γίνει αποδεκτή από τους εκπροσώπους του Εργοστασιακού η πρόταση του κ. Κοκκάλα για κατανομή, στους 300 εργαζόμενους, του ποσού των 150.000 ευρώ, ως τη μοναδική οικονομική δυνατότητα της εταιρείας την παρούσα στιγμή.
Τα χρήματα αυτά, είχε συμφωνηθεί ότι θα προέλθουν από την προκαταβολή, ύψους 100.000 ευρώ, του πρώτου πλοίου που θα δεξαμενιστεί προς επισκευή στο Νεώριο, ενώ οι 50.000 ευρώ θα προέλθουν από δανεισμό του εργολάβου που δραστηριοποιείται στο ναυπηγείο, ενώ το ποσό που αντιστοιχεί σε κάθε εργαζόμενο δεν θα ξεπερνά τα 500 ευρώ.
Στα συμφωνηθέντα συμπεριλαμβανόταν και η συμμετοχή των εργαζομένων στις διαδικασίες και αποφάσεις κοστολόγησης των εργασιών των πλοίων που θα επισκευαστούν στο Νεώριο το προσεχές διάστημα, γεγονός που καθιστά σαφές πως πριν από κάθε ανάληψη εργασίας στα πλοία θα υπάρχει συνεννόηση για τις αμοιβές.
Πρόκειται για μία λύση η οποία σίγουρα δεν μπορεί να είναι βιώσιμη, όμως έδωσε την ευκαιρία εξεύρεσης μίας τουλάχιστον ελάχιστης συνεννόησης μεταξύ των δύο πλευρών.
Το πρώτο εκ των τριών πλοίων που αναμενόταν για επισκευή στο ναυπηγείο της Σύρου και κατόπιν των σχετικών συμφωνιών, ανέβηκε στην δεξαμενή προκειμένου να ξεκινήσει η πραγματοποίηση των απαιτούμενων εργασιών.
Το OLYMPIC CHAMPION θα παραμείνει πέντε ημέρες δεξαμενισμένο στο Νεώριο προκειμένου να εκτελεστούν οι εργασίες της ετήσιας επιθεώρησης του, ενώ την ερχόμενη Κυριακή αναμένεται ένα ιστιοφόρο, με πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις εργασιών, το οποίο θα παραμείνει για δεξαμενισμό επί 12 ημέρες.
Άμεσες διευθετήσεις
Το ποσό των 500 ευρώ ήταν αυτό που τελικώς δόθηκε προς τους εργαζόμενους, με την έλευση του πρώτου πλοίου, προκειμένου να προσέλθουν κανονικά στις εργασίες τους, όπως από τους ίδιους είχε τεθεί ως όρος.
Ερώτημα γεννάται όμως στο γιατί και βάσει ποιάς κατάστασης ετέθη ο συγκεκριμένος όρος;
Οι εργαζόμενοι προσέρχονταν καθημερινώς στο ναυπηγείο, χωρίς όμως επί σειρά μηνών να εργάζονται, καθώς επικαλούνταν ότι αιτία της αεργίας τους ήταν η μη ύπαρξη ναυπηγικού έργου, εξαιτίας της μη έλευσης πλοίων στο ναυπηγείο.
Μήπως βρίσκονταν σε «λευκή» απεργία - χωρίς αυτό να γνωστοποιηθεί - και δεν παρήγαγαν έργο;
Εάν όχι τότε γιατί έθεσαν ως όρο ότι για να εργαστούν θα πρέπει να καταλήξουν σε συγκεκριμένη συμφωνία;
Πώς αίφνης, μόλις υπήρξε τελική συμφωνία με την εταιρεία, έστω για την καταβολή αυτού του ελάχιστου ποσού, ήρθαν πλοία στο ναυπηγείο και προέκυψε ναυπηγική εργασία;
Εκ μέρους της διοίκησης, πως διευθετήθηκε άμεσα το πρόβλημα καταβολής μέρους της μεγάλης οφειλής προς τον τοπικό προμηθευτή καυσίμου για την λειτουργία των ηλεκτρογεννητριών;
Μήπως με την καταβολή της εξόφλησης του Ιταλικού πλοίου;
Όταν το χρέος για τα ρυμουλκά έφτανε περί τις 250.000 ευρώ, με ποια ρύθμισης τακτοποιήθηκε, ώστε να μπορέσει να προσεγγίσει πλοίο;
Από τις 150.000 ευρώ που κατανεμήθηκαν στους εργαζόμενους, γιατί πρωτίστως καταβλήθηκαν 10.000 ευρώ στη νομική εκπρόσωπο του Εργοστασιακού, προς ικανοποίηση της διαταγής πληρωμής που είχε εκδοθεί για πελάτη της, συνταξιούχο πρώην εργαζόμενο στο ναυπηγείο, χωρίς να αμφισβητείται η νομιμότητα της πράξης αλλά η ηθική της διάσταση, χωρίς τελικά να αποφασίσει, εάν λειτουργεί υπέρ των συμφερόντων του συνόλου των εργαζομένων του ναυπηγείου ή προτάσσονται τα συμφέροντα έκαστου πελάτη της;
Με ποια λογική, μόλις εχθές, εκπρόσωπος του Εργοστασιακού Σωματείου παρενέβη στο γραφείο του εργολάβου, ζητώντας λεπτομέρειες για τις εργασίες που θα αναλάβει, αιτιολογώντας την πράξη του ότι πλέον στο ναυπηγείο υπάρχει συνδιαχείριση, σε μία επίδειξη θρασείας επιβολής;
«Δεν δέχομαι τον εξευτελισμό»
Της συγκεκριμένης όμως κατάληξης είχε προηγηθεί μία ιδιότυπη ομηρία, έως τα ξημερώματα της επόμενης ημέρας, των δύο διευθυντικών στελεχών από μερίδα των εργαζομένων, κατά την οποία, πέραν της υβριστικής φρασεολογίας που υιοθέτησαν έναντι τους οι εργαζόμενοι, υπήρξε μία ιδιαιτέρως τεταμένη ατμόσφαιρα, με επίδειξη μία τραμπούκικης συμπεριφοράς, που δυστυχώς βαρύνει όχι μόνο αυτούς που την άσκησαν αλλά το έχει αντίκτυπο στο σύνολο των εργαζομένων.
Παράλληλα, αντίκτυπος των συγκεκριμένων κινήσεων σαφώς και υπάρχει και σε σχέση με την έλευση πλοίων στο ναυπηγείο, καθώς κλονίζεται η εμπιστοσύνη που θα μπορούν πλέον να επιδείξουν οι πλοιοκτήτες, όταν ανάλογες πρακτικές μπορεί να ακολουθηθούν με τη δέσμευση των πλοίων τους.
Απορία προκαλείται από τη στάση που τήρησαν και τα δύο μέλη της διοίκησης της εταιρείας, τόσο σχετικά με το γιατί παρέμειναν και δεν αποχώρησαν, όπως κάλλιστα θα μπορούσαν να κάνουν, όταν εκ μέρους των εργαζομένων υπήρξε προς αυτούς ένα άκρως προσβλητικό έως και ακραίο υβρεολόγιο, όσο επίσης, γιατί αποδέχθηκαν μία τόσο σκαιή συμπεριφορά εναντίον τους;
Το να αποδέχονται κάθε περιφρονητική προς το πρόσωπο τους συμπεριφορά, με φτυσίματα και βωμολοχίες, σίγουρα δεν συνιστά κανενός είδους ηρωισμό, παρά μόνον γεννά ερωτηματικά ως προς τον λόγο που υπαγορεύει την ανοχή και την αποδοχή τέτοιων συμπεριφορών και ενεργειών!
Τελικώς, τι κύρος μπορεί να έχει μία εταιρεία όταν οι εκπρόσωποι της δέχονται και υπομένουν ανάλογους εξευτελισμούς;
Ιδιαιτέρως δε εντυπωσιακή ήταν και η εκκωφαντική σιωπή που επέλεξαν να τηρήσουν σχετικά με τα γεγονότα όλοι οι παράγοντες της πολιτικής, αυτοδιοικητικής, εκκλησιαστικής και επιχειρηματικής ζωής του τόπου, καθώς δεν υπήρξε καμία αντίδραση εκ μέρους τους, όταν οι ίδιοι μόλις μία ημέρα πριν στη διευρυμένη συνάντηση εμφανίστηκαν λαλίστατοι με τις γενικόλογες και αόριστες τοποθετήσεις τους επί του προβλήματος.
Ουδεμία αναφορά, ούτε ένας λόγος καταδίκης των εκατέρωθεν ανεπίτρεπτων συμπεριφορών, είτε αφορά τους τραμπουκισμούς μέρους των εργαζομένων είτε την στάση αποδοχής του διασυρμού τους εκ μέρους των στελεχών της διοίκησης.
Η παραίτηση του κ. Ταβουλάρη, κατατέθηκε την επόμενη ημέρα των επεισοδίων που διαδραματίστηκαν στο Νεώριο και της πολύωρης ομηρίας, από την πλευρά των εργαζομένων, των δύο βασικών μελών της διοίκησης της εταιρείας,
«Ποιος θα δεχόταν να παραμένει μέλος στο Δ.Σ. μία εταιρείας όπου καταργείται κάθε έννοια…; Είναι δυνατόν να κρατείται παράνομα η διοίκηση ενός εργοστασίου; Εν ονόματι ποιάς Αρχής; Εγώ δεν δέχομαι, αν και βρίσκομαι σε απόσταση, αυτόν τον εξευτελισμό. Δείχνω τον δρόμο και σε άλλους για να προστατεύσουν την αξιοπρέπεια τους» έδωσε την απάντηση του, όταν του ζητήθηκε από την «Κοινή Γνώμη» να αιτιολογήσει την συγκεκριμένη κίνηση.
Το νέο δεδομένο δρομολογεί πλέον και διοικητικές εξελίξεις, καθώς η μητρική εταιρεία θα πρέπει να προχωρήσει σε γενική συνέλευση των μετόχων, προκειμένου να υπάρξει αναδιάρθρωση του Δ.Σ. της ΝΑΒΙΕΣ.
